«Πώς θα είναι η ζωή μου σε 10 χρόνια, αν συνεχίσω να κάνω τα ίδια; Η απάντηση ήταν τόσο ξεκάθαρη, που στα τριάντα πέντε μου τα άφησα όλα για να βρω τον εαυτό μου, να βρω αυτό που μου έλειπε.
Άφησα την αρχιτεκτονική, το διαμέρισμά μου, την πόλη μου, τη χώρα μου και τους ανθρώπους που αγαπούσα περισσότερο από όλους. Και πήγα να ζήσω στα δάση του Μέλανα Δρυμού ψάχνοντας απαντήσεις. Εκεί άρχισα να έρχομαι σε επαφή με την ουσία μου και με ό,τι αγαπούσα πραγματικά. Και τότε ήρθαν όλες οι απαντήσεις.
Έναν χρόνο πριν ξεκινήσω να γράφω αυτό το βιβλίο, κατάλαβα γιατί είχε φτάσει η ζωή μου σε αυτό το σημείο, γιατί δεν είχα καταφέρει να ζήσω τα όνειρά μου. Κατάλαβα πώς οι πεποιθήσεις που είχε απορροφήσει το μυαλό μου τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής μου με είχαν καθοδηγήσει και είχαν καθορίσει την υπόλοιπη ύπαρξή μου.»
